constateren
constateren - Werkwoord 1. (ov) vaststellen ♢ Ik moet constateren dat jullie nog niet echt voortgang geboekt hebben... Woordherkomst afgeleid van het Franse constater (met het voorvoegsel con- en met het achtervoegsel -eren)
Wiktionary (2019)
constateren - Werkwoord 1. (ov) vaststellen ♢ Ik moet constateren dat jullie nog niet echt voortgang geboekt hebben... Woordherkomst afgeleid van het Franse constater (met het voorvoegsel con- en met het achtervoegsel -eren)
Muiswerk Educatief (2017)
constateren - regelmatig werkwoord uitspraak: con-sta-te-ren 1. zien dat het zo is ♢ ik constateerde dat Yvo thuis was Regelmatig werkwoord: con-sta-te-ren ik constateer jij/u constateer...
Marco Bunge (1985)
Vaststellen. Politici zijn immer belust om een mening of een speech van een collega van een andere politieke partij op een zodanige manier samen te vatten of uit te leggen dat: – spreker op deze wijze nogmaals in het openbaar en onomfloerst met zijn of haar niet-populaire mening wordt geconfronteerd: Mevrouw Beckers (PPR): ‘Mijnheer de...
Van Dale Uitgevers (1950)
(constateerde, heeft geconstateerd), (Fr.). 1. vaststellen, zowel in de zin van: als feit waarnemen, als: uiting geven aan een waarneming: een feit constateren; ik constateer dat hij brutaal is. 2. (Zuidn.) registreren, t.w. de terugkeer van postduiven.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: