Wat is de betekenis van bron?

...

...

v. (-nen), 1. het vanzelf uit de grond opwellende water, en ook de plaats waar dit opwelt, de natuurlijke opening in de grond (wel te onderscheiden van een door kunstmiddelen opspringende fontein en van een gegraven of geboorde en gemetselde put): water aan of uit de bron putten; — (fig.) hete bron, waaruit warm, heet of kokend water opborrel...

Zie Bruno

bron - Zelfstandignaamwoord 1. daar waar men informatie vandaan haalt ♢ De journalist beschermde zijn bron heel zorgvuldig. 2. het begin van een waterloop ♢ De bron van een rivier is waar de rivier begint. 3. een plaats waar water uit de grond komt...

bron - zelfstandig naamwoord 1. het punt waar iets begint ♢ wat is de bron van dit verhaal? 1. een bron van vermaak [waar je veel plezier kunt hebben] 2. bron van inkomsten...

Bron is grond water dat uit de aarde sijpelt wanneer de grondwaterspiegel hoger ligt dan het grondoppervlak.

De bron symboliseert de bron van de eeuwige jeugd, het sprankelende leven en de levenslust. Is het water van de bron helder, dan lacht het geluk ons toe. Wanneer echter het water troebel is, dan wijst dit op sombere vooruitzichten, op onenigheid op het persoonlijke vlak en op mensen, die ons niet gunstig gezind zijn. (Zie ook ‘Water’).

1. alle getuigenis waaruit zich kennis laat verwerven: in schrift, beeld, geluid of op andere wijze. 2. in literatuuronderzoek: document waarin bepaalde informatie voor het eerst is vastgelegd en waarop latere publikaties gebaseerd zijn.