Wat is de betekenis van Brandnetel?

Brandnetel behoort tot de familie Urticaceae. De grote en kleine brandnetel maken daar deel van uit. De planten hebben twee soorten bloemen: mannelijke of vrouwelijke. Brandnetel is rijk aan vitaminen en mineralen en wordt gebruikt als heilzaam kruid en als een bron van voedsel. Er is ongeveer net zo veel vitamine C en caroteen in brandnetelblader...

brandnetel - Zelfstandignaamwoord 1. (plantkunde) Urtica een plantengeslacht 2. (plantkunde) Urtica dioica een harige plant die bij aanraking een brandend gevoel en zwelling veroorzaakt 3. (plantkunde) Urtica urens een harige plant die bij aanraking een brandend gevoel en zwelling veroorzaakt Woordherkomst samenstelling van b...

brandnetel - zelfstandig naamwoord uitspraak: brand-ne-tel 1. onkruid met harige bladeren waar je je aan kunt prikken ♢ langs de sloot stonden veel brandnetels Zelfstandig naamwoord: brand-ne-tel de brandnetel...

Brandnetel wordt gezien als de koning der kruiden. Heeft meerdere toepassingen. Het natuurlijk aanwezige kalium, magnesium, kalk en ijzer werkt stimulerend op de sapstroom. Door warmte kan deze vertragen, waardoor de wijnstok ontvankelijker wordt voor aanvallen van mijten en spinnen. Het sterkt de groei van de wijnstok wanneer deze door droogte of...

(Ürtica; broeinetel, broeier, tiengel). Plantengeslacht met in Zeeland twee soorten, die beide voorzien zijn van brandharen. Deze zijn hol en breken bij aanraking schuin af. De spitse punt maakt een wondje, een bijtende stof dringt in de huid en doet daar een tijdelijke huidaandoening ontstaan.De grote brandnetel (U. dióica)...

onkruid dat op onbebouwde plaatsen aan wegen en onder heggen vaak voorkomt. De bladeren zijn dicht met brandharen bezet. Daarin bevindt zich een vergif dat gelijkt op dat van slangen en insekten.De stengel bevat, evenals die van vlas, lange en stevige bastvezels, waarvan men vroeger een stof weefde die op linnen geleek, het neteldoek. Het tegenwoor...

(Urtica urens en dioica): Blad en bloeiend kruid (juni september). 2 tot 4 g in aftreksel, wortels afkoken. Bevordert de bloedvorming, bloedstelpend en bloedzuiverend, slijm oplossend, bevordert stoelgang, waterdrijvend. Tegen huiduitslag en eczeem.

v./m. (-s), plantengeslacht, onkruid, waarvan de stengel en de bladeren met fijne, brosse brandharen bedekt zijn, zie Urtica.

(de, -s), 1. kruid met brandharen, de zeer kleine groen tot rode bloempjes dicht opeenstaand in groepjes (Laportea aestuans, Jodenbaardfamilie). Er zijn geen hekken in de poorten . Alleen een paar verrotte balken met houtluizen , die de roestige resten van de zinken schutting nog vast schijnen te houden. Overal hoog opschietend onkruid. Brandnetels...

(Fr.: brdnnettel). Plant. Zowel de grote als de kleine B. is algemeen. De kleine kan in tuinbouwstreken als akkeronkruid lastig zijn.

Plantengeslacht der Urticaceae, met 2 algemene soorten in ons land; het zijn stikstofminnende onkruiden, die door het bezit van brandharen een zekere beruchtheid hebben. De grote brandnetel bezit ondergrondse uitlopers en is overblijvend; de stengelvezels worden gebruikt voor de vervaardiging van neteldoek. de kleine brandnetel is één...

s., barn-, brânnettel, broeinettel, broeijer.

v. (-s), plantengeslacht (Urtica), onkruid welks stengel en bladeren met fijne, broze haren bedekt zijn, die, bij aanraking, met de een weinig kromme punt in de huid dringen, afbreken, en hun bijtend sap in de wond uitstorten, hetgeen een brandend gevoel en zwelling veroorzaakt.

(Urtica) is de naam van een plantengeslacht, dat tot de familie der Urticaceeën behoort. Het wordt gekenmerkt door tegenoverstaande bladeren met steunblaadjes en eenslachtige bloemen, waarvan de mannelijke een 4-delig bloemdek en 4 meeldraden vertonen, de vrouwelijke een 4-bladig bloemdek en een bovenstandig vruchtbeginsel uit &e...

v. brandnetels (in ‘t wild groeiend plantengeslacht van de familie der netelachtigen; Lat. urtica): de brandnetel doet een brandend gevoel bij het aanraken in de huid ontstaan.

plant met vierkanten stengel en met brandbaren bedekte bladeren, die bij aanraking een kortstondige, b/e tropische soort echter gevaarlijke ontsteking der huid doet ontstaan. .

Brandnetel - (Urtica), van de familie der brandnetelachtigen (Urticaceae), is met 30 soorten over de gematigde streken verspreid en, zooals alle leden der onderfamilie Urereae, voorzien van brandharen, waaruit, door afbreken der punten, een vergiftige vloeistof in de gemaakte wonde overgaat. De voornaamste vertegenwoordigers van dit geslacht zijn d...

('brant) v. (–s) onkruid met brandharen (Urtica dioica en urens) : de stengelvezels van de – zijn voor het weven geschikt.

Brandnetel - volksnaam voor verschillende soorten van Urtica*, ook in gebruik voor den bloeienden stengel met bladeren van Urtica mens, die in de volksgeneeskunde voorkomt. Ook de wortels worden als zoodanig gebruikt.

Plantengeslacht. Zie Urtica.