Wat is de betekenis van braden?

braden - Werkwoord 1. (ov), (kookkunst) vlees bereiden door het in olie of vet te verhitten ♢ - Zij braadde de hamlapjes in gebruinde boter''. ♢ - Vlees kun je braden ander voedsel verhitten in olie of vet heet bakken. Woordherkomst Voorhee...

braden - regelmatig werkwoord uitspraak: bra-den 1. in heet vet gaar maken ♢ moeder heeft het vlees al gebraden Regelmatig werkwoord: bra-den ik braad jij/u braadt ...

zie haring.

Degene die iets braadt, wil graag een bijdrage leveren aan de goede afloop van een zaak. Vermoedelijk wil hij zich ook bij zijn gasten, de medemensen, in een goed daglicht vertonen. Wanneer het vlees aanbrandt, dan hebben wij waarschijnlijk al het vertrouwen, dat anderen in ons hebben, verspeeld.

v., (op)briede.

...

(braadde, heeft gebraden), 1. (vlees, gevogelte) op een rooster, in een pan op het vuur of in een oven met weinig of geen nat, alleen met vet of boter gaar maken, zó dat er een korst om komt en het sap er in blijft: een stuk gebraden kalfsvlees; bruin braden; op kolen braden; op de rooster braden; in de oven braden;...

braadde (gew. of vero. bried), h. gebraden; gmz. braaide, h. gebraaien (1 van vlees: gaar en korstig maken op het vuur inz. met boter, vet enz.; 2 van appelen, kastanjes: zonder water [in de as] boven het vuur gaar maken; 3 zengen, schroeien, blakeren inz. fig.; 4 v. vlees enz.: gaar en korstig gemaakt worden, eveneens van appelen enz., z. 1 en 2;...

Braden - het geven van een bruin korstje door middel van heet vet in een gesloten ruimte: op de kachel in een braadpan met deksel; in den oven in de braadslee of op den rooster.