Zie Boere

bore - Werkwoord 1. aanvoegende wijs van boren

[Eng.], v./m., het oplopen van de vloed als ge tijgolf in nauwe riviermonden, zie vloedbranding.

m -> Boere.

een vervelende zeurpiet

borium.

I (aan-, door-, uit)boren, vervelen; be bored stiff (to death), zich dood vervelen; II boorgat; ziel, kaliber, diameter; III vervelend mens; zanik; vervelende zaak; vervelend werk, vloedgolf. IV V.T. v. bear.

(Eng.) v., het oplopen van de vloed in nauwe riviermonden.

(Eng.) heet het verschijnsel, dat zich nabij sommige riviermonden voordoet, wanneer bij opkomende vloed (met name bij springvloed) de „getijgolf” als een hoge muur van overstortend water, stroomopwaarts lopend, de rivier binnendringt. In Frankrijk spreekt men dan van mascaret. Het verschijnsel komt lang niet in alle riviermondingen voor...

BORE, v. (Eng.) het oploopen van den vloed in nauwe riviermonden.