Wat is de betekenis van boodschapper?

m. (-s), bode: Mercurius was de boodschapper der goden; — aankondiger: de blijde boodschapper, die een blijde boodschap brengt.

iemand die een boodschap overbrengt. iemand die een, meestal belangrijke, boodschap overbrengt, vaak iemand die een bijzondere of goddelijke gave heeft. Voorbeelden: Publiceren helpt dus om opgemerkt te worden. Natuurlijk doet een eventuele journalistieke mediabekendheid dat ook - het wereldje van scribenten en literatoren is nu eenm...

boodschapper - Zelfstandignaamwoord 1. (beroep) (verouderd) iets dat, of iemand die berichten overbrengt naar personen die door de afzender niet rechtstreeks aangesproken kunnen worden, of bereikbaar zijn, door afstand, tijdverschil of slechte onderlinge verhoudingen, tegenwoordig zou men zeggen: koerier ♢ Wi...

boodschapper - zelfstandig naamwoord uitspraak: bood-schap-per 1. iemand die een bericht overbrengt ♢ een boodschapper bracht het bericht van zijn geboorte Zelfstandig naamwoord: bood-schap-per de boodschapper...

Een Boodschapper, in theosofische zin, is iemand die een opdracht heeft van de Loge van de Meesters van Wijsheid en Mededogen om een bepaald werk in de wereld te doen. Alleen werkelijke genialiteit — iets dat uitgaat boven louter menselijke genialiteit — alleen buitengewoon geestelijke en intellectuele capaciteiten die de constitutie van een verhev...

s., (sein)boade, miebringer, boadskipper.

m. boodschappers (boodschap-brenger).

m. (-s) 1. persoon die voor een enkele maal een boodschap overbrengt. Syn. bode. 2. Dicht. afgezant.

BOODSCHAPPER, m. (-s), BOODSCHAPSTER, v. (-s), aankondiger de blijde boodschapper, die een blijde boodschap brengt (in den bijbel); Mercurius was de boodschapper der goden.