Wat is de betekenis van Bommelen?

(1906) (Barg.) dobbelen. Een 'bommelaar' is een dobbelaar. • (Köster Henke: De boeventaal. 1906) • (J.G.M. Moormann: De geheimtalen. 1934) • (E.G. van Bolhuis: De Gabbertaal. 1937) • (Henry Roskam: Boeven-jargon. 1948) • (Fokko Bos: De vreemde woorden. 1955)

(Barg.) dobbelen; bommelaar: dobbelaar

(bommelde, heeft gebommeld), 1. gonzen, brommen (van hommels en bijen); — (Zuidn.) een hol en dof geluid maken zoals op een ledige ton; (ook) mompelen, pruttelen; (ook) bulderen, rommelen (van natuurgeluiden). 2. luiden (van klokken). 3. (gew.) aan iets hangende heen en weer slingeren.

dobbelen.

(bommelde, heeft gebommeld) → bommen (1).

(bommelde, heeft gebommeld), 1. gonzen, brommen (van hommels en bijen); een hol en dof geluid maken zoals op een lege ton; (ook) mompelen, pruttelen; (ook) bulderen, rommelen (van natuurgeluiden); 2. luiden (van klokken); 3. aan iets hangend heen en weer slingeren; 4. boemelen (met een trein).

bommelen - (argot), dobbelen;,,bommelaar” : dobbelaar.

BOMMELEN, (bommelde, heeft gebommeld), gonzen, brommen (van hommels en bijen); luiden (Van klokken); — (Zuidn.) een hol en dof geluid maken, zooals op eene ledige ton; (ook) mompelen, pruttelen; (ook) bulderen, rommelen (van natuurgeluiden); — (gew.) aan iets hangende heen en weer slingeren.