Wat is de betekenis van blink?

m., 1. glans, scliittering; 2. open plek aan een bewolkte hemel; (zeew.) lichtschijn door een ijsbank aan de horizon veroorzaakt, ijsblink; 3. (gew.) dorpsplein; blinkje, plaatsje; 4. (Zuidn.) schoensmeer.

Het begrip blink heeft 2 verschillende betekenissen: 1) schoensmeer. 2) nabootsing van een glinstering. nabootsing van een glinstering, bv. een oogglinstering.

blink - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van blinken ♢ Ik blink 2. gebiedende wijs van blinken ♢ blink! 3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van blinken ♢ blink je?

schoensmeer Zwartgemaakte mannen, had hij gezegd. Maar waren ze dan ingesmeerd met roet of blink, droegen ze een zwart masker, of hadden ze over het hoofd een zwarte kap met twee gaten erin gesneden? Onderkommissaris De Braaf had geen tijd om dergelijke nauwkeurige, maar zeer belangrijke vragen te stellen. (Louis Paul Boon, De zwart...

(zn) schoensmeer EK.

(de) schoensmeer. Ze roddelden de blink van hun schoenen. - DS, 06-09-1999.

1. Glans, schittering. De koperen deksels van de tabakspotten, die talrijk zijn, schitteren van de blink, TEIRLINCK 1952, 1, 68. 2. Schoensmeer. Sam.: blinkborstel, schoenborstel; blinkdoos (Wdl), doos schoensmeer (Vrouw en Wereld jan. 1974, p. 13); blinkpot.

Blink - het min of meer vage schijnsel tegen een laaghangende bewolking, dat de weerkaatsing is van het licht van een vuurtoren of een lichtschip, dat zelf nog niet boven de horizon zichtbaar is.

glansend; baie mooi; slim; geblink, glans afgee, skitter.