Wat is de betekenis van betrekking?

v. (-en), 1. ambt, bediening, werkkring : een openbare, winstgevende, ondergeschikte betrekking ; zijn betrekking nederleggen ; in betrekking komen ; in betrekking zijn bij; een betrekking zoeken; iem. aan een betrekking helpen; 2. wederzijds verband, verhouding tot elkander: dat heeft geen betrekking daarop, dat staat daarmee niet i...

betrekking - Zelfstandignaamwoord 1. een band of relatie ♢ Dat land heeft geen diplomatieke betrekkingen met Nederland. 2. een bezigheid waaruit men inkomsten haalt, de baan, ambt, post, werkkring ♢ Ze heeft momenteel een tijdelijke betrekking. 3....

betrekking - zelfstandig naamwoord uitspraak: be-trek-king 1. werk waarvoor je betaald wordt ♢ het leraarschap lijkt me een goede betrekking 2. het met elkaar omgaan ♢ de betrekkingen in onze fa...

- betrekkingen hebben, met iemand naar bed gaan, geslachtsgemeenschap hebben. zie openstellen, openverklaren.

Relatie.

verband; amp, pos.

s., bitrekking, plak, post tsjinst, offysje (it), baentsje (it); zijn — kwijtraken, it 'e tsjinst reitsje, derut reitsje, op 'e dyk komme to stean.

v. betrekkingen, betrekkinkje (1 verhouding; band tussen personen onderling of personen en zaken; 2 nabestaanden altijd in het mv.; 3 ambt, post); 1. de betrekking tussen man en vrouw; ik heb alle betrekkingen met hem afgebroken; in vriendschappelijke betrekking tot iem. staan, gemeenschap; zich in betrekking tot iem. stellen, zich in verbinding st...

(bə’trekking) v. (-en; ...kinkje) [betrekken I 3] I. maatschappelijke werkkring waarin men betrokken is : een hoge, ondergeschikte, openbare, winstgevende -; een bekleden; in gaan; buiten zijn. Syn. →: ambt. II. 1. Algm. verband tussen personen of zaken die bij iets betrokken zijn; de -en tussen twee handelsmaatschappijen; iets heeft t...