Wat is de betekenis van Beschieten?

beschieten - Werkwoord 1. (ov) met geschut- of geweervuur bestoken ♢ De soldaten werden urenlang beschoten. 2. (ov) (een oppervlak) bekleden Woordherkomst Afgeleid van schieten met het voorvoegsel be-

Met planken of (zie) wagenschot bekleden van een dak, houten gewelf of wand.

beschieten - onregelmatig werkwoord uitspraak: be-schie-ten 1. ergens op schieten ♢ de soldaten beschieten de vijand met kogels 2. een wand bekleden met planken ♢ de timmerman beschiet de wanden...

regelmatig bedekken van de grond met een dunne laag zand. Dit is b.v. nodig wanneer een terrein is ingezaaid met grovedennen-zaad. Soms beschiet men ook na breedwerpige bezaaiing met eikels of beukennoten en in oudere beplantingen, omdat hierdoor overtollige onkruidgroei wordt tegengegaan.

v., bisjitte.

...

(beschoot, heeft beschoten), 1. met kogels, pijlen enz. schieten op (alleen bij meervoudige begrippen): een vesting, de vijand beschieten; — met granaten beschieten, bombarderen. 2. (vero.) schietend bereiken; (fig.) zijn doel, zijn wit, zijn oogmerk beschieten. 3. (een oppervlak) bekleden, inz. met planken; een la...

beschoot, h. beschoten (1 met plankwerk bekleden; 2 met geschut, pijlen, kogels enz. naar of op iem. of iets schieten); 1. het dak laten beschieten; 2. een vesting beschieten.

(be'schi:tən) (beschoot, beschoten; heeft beschoten) 1. [schieten met wapens] er op schieten : een vesting -. 2. [schieten, oprichten] met plankwerk bekleden : de wanden zijn met eikehout beschoten. 3. [schieten, opschieten, voortgaan] Veroud. opbrengen, voordeel opleveren.