Eenstammige verkorting van namen met bern- 'beer', voornamelijk van Bernhard, met reductie van de r. Ben komt echter ook voor als verkorting van Benjamin en Benedictus. De 'Big Ben' werd genoemd naar Sir Benjamin Hall, onder wiens supervisie de klok gegoten werd.

Ben - Eigennaam 1. (mannelijke naam) jongensnaam

[Hebr., zoon; mv. banim], in het Hebreeuws aanduiding van de afstamming: zoon van.

[Hebr., zoon; mv. banim], in het Hebreeuws aanduiding van de afstamming: zoon van.

s., bin (de & it).

I. v. (-nen), tenen mand, gewoonlijk smal en hoog, o.a. voor fruit en vis; — (spr.) door de ben vallen, door de mand vallen. II. jongensnaam, verkorting van Benjamin.

1) Hebreeuwsch — zoon; 2) teenen mandje; 3) Keltisch = bergtop.

is een Hebreeuws woord, dat „zoon” betekent. In veel oude namen zul je het tegenkomen, zoals b.v. Ben-Ali, een Arabische naam, die feitelijk betekent: de zoon van Ali. Wie kent niet het bekende boek Ben-Hur, waarin de romantische lotgevallen worden verhaald van een jongen man ten dage van de eerste Christenen. Die gewoonte, om in den n...

Ben - 1) Hebr. woord, dat eigenl. „zoon” beteekent (meervoud: bené), maar ook gebruikt wordt om een meer algemeen verband tusschen twee dingen uit te drukken: „Abraham was een zoon van 100 jaar” wil zeggen „A. was 100 j. oud”; „de zoon van Gadi” = misschien „de bewoner van Baäl-gad*”; „menschenkind” (b.v. in de profetieën van Eze chiël) = „me...

BEN, v. (-nen), BENNE, v. (-n), teenen fruitmandje, gewoonlijk smal en hoog; — (spr.) door de ben vallen, door de mand vallen, bekennen.