(1980+) (Eng.) (drugs) voorgekookte cocaïne. Staat bekend als de pitbull onder de drugs want het heeft een verwoestende werking. De roes werkt slechts enkele minuten en veroorzaakt impulsief-agressief gedrag. Ook wel: basecoke. Syn.: crack*. Baseman is slang voor iemand die base gebruikt. • 'Baseheads' is de titel van...

Een stof die met een zuur reageert tot een zout. Behalve de alkaliën, die vaak metaalhydroxyden zijn, horen tot de basen ook een aantal organische stikstofverbindingen. Een waterige oplossing van een base heeft altijd een PHgraad groter dan 7.

Base is een alkaline stof, die een pH heeft die hoger is dan 7,5.

Base - (Eng.), gekookte cocaïne. In een portiek, schuin tegenover de bar, verwarmden rasta’s met een aansteker ‘base’ op een lepeltje. Jan Brokken: De blinde passagiers, 1997 Het feit dat dealers steeds vaker kant en klare ‘base’ op straat verkopen is voor een deel ook het gevolg van het opjaagbeleid. Nieuwe Revu, 02-01-97

[v. Gr. basis = bodem, voetstuk; zie basis] (chemie) in de traditionele opvatting een stof waarin een metaal verbonden is met een of meer hydroxylgroepen, -OH (bijv. NaOH, natriumhydroxyde, natronloog).

loog; scheikundige verbinding die met een zuur een zout en water vormt

base - Substantie die hydroxylionen afgeeft wanneer het in water wordt opgelost.

Wie zich op het terrein van de voeding beweegt, struikelt om de andere stap over de begrippen zuur en basisch. Revolutionaire ontdekkingen van atoomgeleerden hebben de uitleg er niet gemakkelijker op gemaakt. In een notedop draait alles om standaardpakketjes positieve energie, de protonen. Zuren zenden ze uit, basen nemen ze op. Vandaar dat het twe...

(1) Grondtal Een getal, dat net zo vaak met zichzelf wordt vermenigvuldigd als door een exponent wordt aangegeven. (2) Basis De elektrode van een bipolaire transistor, die vaak als stuurelektrode wordt gebruikt.

In de scheikunde noemt men verbindingen van een metaal met waterstof en zuurstof waarin OH-groepen voorkomen, basen. Oplossingen van basen in water bevatten OH-ionen. Zij vertonen een basische reactie, d.w.z. zij maken een oplossing van lakmoes blauw. Natriumhydroxide (NaOH) is een base. Er zijn ook wel basen zonder metaalatomen, zoals ammon...

verbinding van een metaal met één of meer OH-groepen (metaalhydroxyde).

v. (-n), in de scheikunde een stof, die één of meer OH-groepen bevat. Vanouds een stof die in waterige oplossing hydroxylionen afsplitst zoals natriumhydroxide: NaOH ⇆ Na+ + OH-. Thans omvat het begrip alle stoffen, die in oplossing waterstofionen kunnen opnemen, b.v. NH3 + H+ ➝ NH4+. Organische basen zijn de aminen en alkaloïden...

zie: basis.

noemt men een stof, die met een zuur een zout vormt, terwijl bij deze reactie gelijktijdig water ontstaat. Een b. is, opgelost in water, gesplitst in negatieve hydroxylionen, OH--ionen, en positieve, meestal metaalionen, b.v. natrium-, kalium-, calcium-ionen, resp. in NaOH, KOH en Ca(OH)2. Ook ammonia NH4OH, met het positieve ammonium-ion (NH4), is...

1 snood, slecht, laag; onedel; min(derwaardig), vuig; vals

v. (-n), (scheik.) loog, stof die een of meer hydroxylgroepen bevat en in waterige oplossing OH-ionen afsplitst: basen vormen zouten als ze in verbinding met zuren treden.

(Lat. basis = Gr. [3aat; (basis) voetstuk, fundament). Fundament voor de vorming van een zout; chemische stof die met een zuur of oxyde een zout kan vormen. Het bijbehorend adjectief is basisch.

f. grondslag, grondvlak, onderstel, steun; basis; base de operaciones, operatiebasis.

v. scheikundige verbinding, waaruit door toevoeging van zuur een zout wordt gevormd.

is de benaming voor de tegenpool van een zuur. Oorspronkelijk begreep men hieronder uitsluitend de hydroxyden, de verbindingen van metalen met één of meer hydroxylgroepen, -OH, zoals NaOH, Ba(OH)s, Al(OH)s enz. (één- of meerzurige basen). Deze ontstaan met water uit de oxyden, die daarom basische oxyden worden genoemd, i...