Wat is de betekenis van BANKJE?

1) (1888) (inf.) bankbiljet. Zie ook bankie* en bankoe*. • Voorzichtig doet hij 't open en houdt den inhoud, een pakje papier, tusschen de vingers. ‘Waarachtig! 't zijn bankies,’ zegt hij in zichzelf, en terwijl hij met moeite de cijfers onderscheidt, mompelt hij: ‘Dat's een vondst! Een van vijf en twintig. Een, twee, drie...

bankje - Zelfstandignaamwoord 1. kleine zitbank of voetenbank bankje - Zelfstandignaamwoord 1. verkleinwoord enkelvoud van het zelfstandig naamwoord bank

bankbiljet In deze betekenis in 1906 voor het eerst opgenomen in een Bargoense woordenlijst, De Boeventaal van Köster Henke. Ook aangetroffen als bankie. • En toen dee’ ie ’n bankie van honderd in ’n enveloppie. ¶ M.J. Brusse, Landlooperij (1906), p. 158 • ‘Och, Heuvels, zou je me niet nog ’s ’n weekie an ’n bankie van vijf en...

bankje van 50 (biljet, briefje)

(het, -s), laag zitmeubel voor één persoon, krukje. De kinderen zaten nog versuft op hun bankjes. ‘Vlug naar huis’, zei oma weer en ze verliet de kring met haar bankje in haar hand (Mechtelly 1985:17). Etym.: S bangi = id. Samenst. bosnegerbankje.

o. (-s), 1. kleine zit- of voetbank ; een plankje waarop iets gezet wordt; — 2. (gemeenz.) bankbiljet: een bankje van duizend ; 3. een bankje maken, bankier zijn bij het banken; 4. (veroud.) een bankje leggen, bankroet gaan.

o. bankjes (1 kleine bank, inz. voetenbankje; 2 bankbiljet): 1. op een bankje; 2 een bankje v. f 25.

...

o. (-s), eene kleine zit- of voetbank; een plankje waarop iets gezet wordt; — (gemeenz.) bankbiljet: een bankje van duizend; — (veroud.) een bankje leggen, bankroet gaan.