Wat is de betekenis van Assignatie?

2025-07-16
Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Assignatie

(<Fr.), v. (...tien, -s), (in de handel) schriftelijke aanwijzing, lastgeving; schriftelijke opdracht tot betaling.

2025-07-16
Woordenboek vreemde woorden

A. Kolsteren en Ewoud Sanders (1994)

Assignatie

[Lat. assignatio] 1 aanwijzing, spec. schriftelijke aanwijzing tot betaling; 2 (Z.N.) dagvaarding.

2025-07-16
Vreemd Nederlands

Jan Meulendijks (1993)

Assignatie

schriftelijke aanwijzing tot betaling

2025-07-16
De vreemde woorden

Fokko Bos, Dr. O. Noordenbos (1955)

Assignatie

schriftelijke aanwijzing tot betaling.

2025-07-16
De Kleine Winkler Prins

Winkler Prins (1949)

Assignatie

handelspapier, bestaande uit schriftelijke betalingsopdracht ten behoeve van derde. A. op naam en aan order is sedert wet van 5 Juni 1925 (S. 224) niet meer onderscheiden van wissel. A. aan toonder geregeld door gewone bepalingen van burgerlijk recht.

2025-07-16
Winkler Prins Encyclopedie

E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)

ASSIGNATIE

(1) of aanwijzing is in NEDERLAND een handelspapier, waarin de ondertekenaar een ander persoon last geeft tot betaling van een geldsom aan een derde. De assignatie kan betaalbaar gesteld zijn enkel ten behoeve van een met name genoemde persoon (assignatie op naam) of ten behoeve van een bepaalde persoon of diens order (assignatie aan order) of ten...

2025-07-16
Economische encyclopedie

D.C. van der Poel (1940)

Assignatie

zie: Cheque.

2025-07-16
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal

M. J. Koenen's (1937)

assignatie

v. assignaties, assignatiën (Fr. [Lat. assignatio]: schriftelijke betalingsaanwijzing, ondertekend en gedateerd, waarbij de uitgever v. h. geschrift een bepaalden persoon aanwijst om een ander persoon een som te voldoen).

Wil je toegang tot alle 20 resultaten?

Ja, ik word vriend van Ensie!
2025-07-16
Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Assignatie

Assignatie - (Lat., = aanwijzing) 1° (kerkrechtelijk) term voor de door den bevoegden kloosteroverste te verrichten „toewijzing” van een kloosterling aan een bepaalde kloostergemeenschap, waardoor de kloosterling wettig lid dezer gemeenschap wordt en alle daaruit voortvloeiende rechten krijgt. De a. van een kloosterling kan, in ’t algemeen genomen...