Wat is de betekenis van argeloos?

argeloos - Bijvoeglijk naamwoord 1. zonder zich van mogelijk gevaar bewust te zijn, naïef, onschuldig ♢ De argeloze klant liet zich een veel te duur abonnement aansmeren. Woordherkomst afgeleid van arg (het kwade) met het achtervoegsel -loos met het invoegsel -e- Verwante begrip...

argeloos - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: ar-ge-loos 1. wie niets kwaads verwacht of bedoelt ♢ argeloos stelde Peter voor om naar buiten te gaan Bijvoeglijk naamwoord: ar-ge-loos ... is argelozer dan ... ...

adj. & adv., erchleas, sûnder euvelmoed, ienfâldich, ûnskuldich, jobberich, jollich; — mens, jobbe; —zijn, gjin euvelmoed hawwe.

bn. en bw. (...lozer, -t), (ook ARGLOOS), onschuldig; aan geen kwaad denkende, niets kwaads vermoedende : een argeloos meisje ; een argeloos dier, niet denkende aan het gevaar dat het bedreigt; — een argeloos hart, gemoed ; een argloos oog ; — ook van hoedanigheden, gezindheden, handelingen enz. gezegd, bij welke me...

bn., bw.; argelozer, argeloost (onschuldig; aan geen kwaad denkend; te goeder trouw), een argeloze vraag; argeloze eenvoud.

(’argəlo:s) bn. en bw. (...lozer, -t) [arg ~ erg] aan geen kwaad denkend: een meisje; iets zeggen. Syn. eenvoudig, naïef, onergdenkend, onschuldig.

bn. en bw. (-lozer, -t), onschuldig; aan geen kwaad denkend, niets kwaads vermoedend: een argeloos meisje; een argeloos dier, niet denkend aan het gevaar dat het bedreigt; ook van hoedanigheden, gezindheden, handelingen enz. gezegd, waarbij men te kennen wil geven dat de persoon aan wie zij worden toegekend aan geen kwaad denkt: de argeloze en vro...

= zonder arg of erg. Dit erg bet. oorspr. in verschillende talen kwaad, boos, laag, gemeen, gierig, dus allerlei slechte eigenschappen. Arglist is dus: booze list; argwaan = slechte waan (d.i. meening); ergeren — erger, boozer maken; verergeren = slechter worden.

bn. en bw. (...loozer, ...loost), (ook ARGLOOS), onschuldig; aan geen kwaad denkende niets kwaads vermoedende een argeloos meisje; een argloos dier, niet denkende aan het gevaar dat het bedreigt; — hij had haar argloos lief en toch heeft ze hem slecht behandeld; onnoozle doch ook ik moest eens zoo argloos dwalen; een argeloos hart, gemoed; ee...

Argeloos, bn. (...oozer, -st), niet ergdenkend, te goeder trou w. *-HEID, v. gmv.