Wat is de betekenis van afrukken?

afrukken - Werkwoord 1. (ov) met een ruk iets wegnemen 2. (inerg) het heen en weer wrijven van het mannelijk geslachtsdeel Woordherkomst samenstelling van af en rukken Synoniemen [2] masturberen

afrukken - regelmatig werkwoord uitspraak: af-ruk-ken 1. het plotseling, met een ruk los trekken ♢ de wind rukte de bladeren van de bomen af 2. met geweld van het lijf rukken ♢ hij rukte het mas...

v., ôfskuorre, -ropje, -roppe.

(rukte af, heeft en is afgerukt), I. overg., 1. plotseling met een ruk lostrekken en wegnemen : hij rukte de tak van de boom, het hangslot van het hek af ; de storm rukte de bladeren af; zie ook Afgerukt; 2. met geweld uit de hand, van het lijf enz. rukken: die jongen rukte het meisje de hoed van het hoofd af; ...

(’af) (rukte af, afgerukt) I. (heeft) 1. rukkend afnemen : iemand zijn pet –. Syn. afscheuren, aftrekken. →: masker. Tgst. aanplakken. 2. met geweld aftrekken : hij werd van zijn kinderen afgerukt. II. (is) snel vertrekken : op de vijand –.

...

AFRUKKEN, (rukte af, heeft en is afgerukt), (een voorwerp dat aan een ander vastzit of een deel ervan uitmaakt) plotseling en met een ruk lostrekken en wegnemen : hij rukte den tak van den boom, het hangslot van het hek af; de storm rukte de bladeren af; — met geweld uit de hand, van het lijf rukken : die jongen rukte het meisje den hoed van...

...