aanbranden
aanbranden - Werkwoord 1. vastzitten in of met een verbrande korst ♢ Als je de aardappels laat aanbranden is het veel werk de pan schoon te maken. Woordherkomst samenstelling van aan(voorzetsel) en branden(werkwoord)
Wiktionary (2019)
aanbranden - Werkwoord 1. vastzitten in of met een verbrande korst ♢ Als je de aardappels laat aanbranden is het veel werk de pan schoon te maken. Woordherkomst samenstelling van aan(voorzetsel) en branden(werkwoord)
Wiki (2017)
Aanbranden is bij het bereiden van voedingsstoffen het proces waarbij het voedsel onbedoeld oververhit raakt. Het water in het mengsel geheel verdampt, en dus niet langer in staat is de temperatuur te reguleren; er nog wel water in het mengsel aanwezig is, maar het mengsel onvoldoende homogeen is. Een andere lichte vorm van aanbranden is het karam...
Muiswerk Educatief (2017)
aanbranden - regelmatig werkwoord uitspraak: aan-bran-den 1. het gaat aan de bodem van de pan vastzitten en het wordt zwart ♢ het eten mag niet aanbranden! 1. gauw aangebrand zijn [snel beledigd zi...
NVDO (2016)
Aanbranden is het aanbrengen van een mengsel van pure cement en water op een natgemaakte vloer of muur om de hechting met de specie te verbeteren die op die vloer of muur moet komen. Voorbeeld van aanbranden: "Servofix SLA component A met ca. 27% water mengen en met een kwast of veger dekkend aanbrengen. Op de nog glanzende aanbrandlaag de aardvoc...
Hans Heestermans (1977)
aanbranden - een geslachtsziekte krijgen; zwanger raken. Ook in de verb. de pot is aangebrand, zij is zwanger; eig.: ‘mislopen, verkeerd gaan’ (vgl. pot). Jongens gaet vry aen den kant. Want den pot is aengehrant. En sy sou het u licht wijten, Dal soo swelt haer ingewant, Cuyp. Speldekookertje 32 [1681].
Van Dale Uitgevers (1950)
(brandde aan, is en heeft aangebrand), 1.zich aan de pot, aan de pan vastzetten, zich aanzetten (de inhoud); 2. (fig.) in verschillende zegsw. ter aanduiding van : onaangename gevolgen hebben, mis lopen : de pot (zij) is aangebrand, zij moet bevallen; — dat zal aanbranden, dat zal onaangename gevolgen hebben; — hij is...
M. J. Koenen's (1937)
brandde i. -gebrand (1 door te sterke hitte zich met een korst vastzetten aan de bodem van pan of pot; 2 beter doorbranden): 1 die rijst gaat -; Z.-N. het riekt er (of: de pap is) aangebrand, het is er niet pluis; 2 het vuur moet wat -.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: