'm poetsen
(1900) (inf.) er vandoor gaan; vluchten. Syn.: ‘m smeren. • ‘Kom, gauw, ze vergeet je, zet je hoed op! Ben je mal om zoo lang te wachten. Ik had 'm al lang gepoetst! O zeg we hebben ons 'n ongeluk gelachen! Eigenlijk om niets....’ (Top Naeff: School-idyllen. 1900) • 'Dat zal uw geliefde Keins wel zijn. Ik poéts '...
