Een CVA is een aandoening in de hersenen die zich kenmerkt door een acuut tekort aan zuurstof. Dit tekort kan ontstaan door een bloedprop in een van de hersenvaten of door het knappen van een bloedvat. In de volksmond wordt een CVA wel een beroerte genoemd.
CVA is de afkorting van cerebrovasculair accident. Cerebro is afkomstig van cerebrum (hersenen), vasculair betekent van/door de bloedvaten en accident betekent ongeval. Er vindt dus iets plaats in de bloedvaten van de hersenen, waardoor een deel van de hersenen geen zuurstof meer krijgt.
Bij de meeste CVA's is er sprake van een herseninfarct. Een bloedprop die afkomstig is uit een van de grotere hersenvaten, het hart of ergens anders uit het lichaam, raakt verstopt in een bloedvat waarvan de breedte net zo groot is als de bloedprop. De hersencellen die normaal zuurstof van dit bloed krijgen, sterven na enkele uren af. De gevolgen van deze celdood zijn afhankelijk van de plaats waar het herseninfarct plaatsvindt. Verlamming, niet meer kunnen praten, blindheid en geheugenstoornissen zijn voorbeelden van de gevolgen van een dergelijk herseninfarct.
Wanneer de symptomen binnen 24 uur voorbij zijn en de patiënt dus geheel herstelt, spreekt men van een TIA. Alarmsymptomen zijn: afhangende mondhoek, krachtverlies aan armen en/of benen aan een kant, onduidelijk praten en duizeligheid. Bij een snelle en adequate behandeling in het ziekenhuis is de kans op genezing het grootst, al haalt 25% van de patiënten de eerste drie maanden na een CVA niet.
