In de beboste savannen van geheel Afrika ten zuiden van de Sahara, met uitzondering van het uiterste zuiden, leeft de serval, een van de sierlijkste katten die we kennen. Hij komt nergens veelvuldig voor en wordt bovendien maar zelden gezien omdat hij hoofdzakelijk ’s nachts, althans in de vroege ochtend en avond, actief is.
De opvallend lange poten geven het dier een soepel en snel uiterlijk. Terecht. Over korte afstand kan hij bij de achtervolging van zijn prooi een formidabele snelheid bereiken. Ook klimmen kan de kat voortreffelijk. En springen. Met een enkele sprong een dier grijpen dat twee of drie meter boven de grond op een tak zit, is een koud kunstje, evenals het in de vlucht vangen van een meer dan een meter boven de grond scherende vogel. Ofschoon even groot, is hij lang niet zo sterk en fel als de in hetzelfde gebied levende caracal – wat hem ook wel is aan te zien. Grappig is dat jonge servals qua lengte gewone kattepoten hebben; pas als ze een paar maanden oud zijn, krijgen ze de naar verhouding lange onderdanen van de ouders.
Van jongsaf door mensen opgevoed, kunnen servals heel mak worden en zich als rustige huisgenoten gedragen. Als nachtdieren slapen ze overdag wel wat meer dan de gewone huispoes maar op de duur kunnen ze – evenals trouwens met laatstgenoemde is gebeurd – vrij aardig aan het dagleven wennen.
■ Totale lengte 1.25-1.40 m; staart 25-30 cm; schouderh. 40-45 cm; gew. 10-15 kg.
Geelachtige grondkleur, soms licht, soms naar bruin of rood neigend, met zwarte vlekken. Op staart donkere ringen. Er komen ook ‘zwarte’ exemplaren voor. Oren aan achterzijde zwart, met ronde witte vlek.
Voedsel: Kleine zoogdieren, van muizen tot jonge antilopen en vogels tot formaat van parelhoen.
Draagtijd 70-74 d; gewoonlijk 2-3 jongen; worden meestal in oud hol van stekelvarken of aardvarken geboren, aanvankelijk blind en hulpeloos.
Betrekkelijk kleine kop met grote, brede oren. Zeer goede klimmer.
Zie ook katten.
Serval • Serval • Serval, Chat tigre
Leptailurus serval.
