Stelt u zich voor: Een vreemde brede, maar platte, min of meer vierkante donkerbruine pad, zonder middel, vooraan in een stompe punt eindigend: de kop, waarin een paar voor een kikker heel kleine oogjes. Aan de voorpoten onwijs lange vingers met aan de toppen kwastachtige aanhangsels.
Aan de achterpoten, tussen de eveneens lange tenen, heel grote zwemvliezen waardoor de voeten meer op die van een gans dan van een amfibie lijken. Totaalbeeld: Een griezelig en heel ‘zielig’ lijkend dier. In werkelijkheid is de pipa of Surinaamse pad, zoals hij ook wel wordt genoemd al reikt zijn woongebied ver over de grenzen van dat land, helemaal niet zielig. De lange vingers, voorzien van heel gevoelige tastcellen – de kwastjes – zijn uitermate geschikt om in de modder naar voedsel te graaien. De donkere kleur maakt de pipa’s in de opdwarrelende modder praktisch onzichtbaar. Dank zij de grote zwemvliezen kan het logge lichaam met verbluffende vaart, in alle richtingen zwenkend, door het water worden gestuwd. Op het land gaat de voortbeweging minder snel, maar daar houdt de pad – of kikker zo men wil; de pipa behoort, met onder andere de ►klauwkikker, tot de tongloze kikkers – zich zelden op. Beroemd is de pipa om de curieuze broedverzorging. Na de paring legt het wijfje de eieren, met behulp van het mannetje en via een extra lange eileider, in speciale groeven of kuiltjes op haar rug, waar ze door de man worden ingedrukt. Na enige uren heeft de rug zich zodanig verdikt, dat de eieren er als het ware in zijn weggezakt en ze ieder in een apart celletje zijn opgeborgen. In zo’n kamertje komt de larve niet alleen uit z’n ei, maar hij ontwikkelt er zich ook tot padje, een schriel miniatuurtje van de ouders. Na zich uit de cel te hebben geworsteld, gaan de jongen direct hun eigen weg. Het wijfje wrijft haar oude huid aan allerlei objecten af, waarna ze een nieuw rugvel krijgt.
■ Lengte kop en lichaam 12-18 cm.
Vrijwel effen donkerbruin of -grijsbruin aan bovenzijde; buik meestal licht met donkere vlekjes.
Voedsel: Insektelarven en andere kleine dieren die in modder worden gevonden.
De 60-100 eieren, 4-6 mm lang, worden met hulp van mannetje in kuiltjes op rug wijfje gelegd, waar ze door zwellende huid bedekt worden. Jongen ontwikkelen zich er, na larvestadium, in ongeveer 3 maanden tot kleine padjes.
Is echte waterbewoner. Voedsel wordt met poten naar bek gebracht. Maakt metaalachtig geluid. Heeft geen tanden en tong.
Zie ook kikkers en padden.
Surinam Toad • Pipa • Pipa, Crapaud de Surinam
Pipa pipa.
