Het ziet er bedrieglijk echt uit, de donkerrode, lichter uitvloeiende vlek op de witte borst der dolksteekduiven. De ‘wond’ lijkt nog echter door wat stijve, als met geronnen bloed bevlekte veertjes en soms een aantal losse ‘bloedspatten’.
Het is allemaal schijn. Er is voor de dierentuinbezoeker geen reden, een oppasser te alarmeren. Die duiven mankeert niets. Dank zij de lugubere versiering zijn deze bewoners van de Filippijnen opmerkelijke figuren die in geen dierentuincollectie mogen ontbreken. Nagenoeg alle Filippijnse eilanden hebben hun ‘eigen’ dolksteekduiven die onderling slechts in details van elkaar verschillen. De gewoonste leven op het eiland Luzon. Er is met de duiven gemakkelijk te kweken. Uit eigen beweging brengen ze niet zelden twee of drie broedsels, van twee eieren ieder, per jaar groot. Het is mogelijk nòg meer jongen op de wereld te laten komen door elk legsel direct weg te nemen en door gewone duiven te laten uitbroeden. De dolksteekduiven gaan dan meestal opnieuw tot leggen over, welke eieren men eveneens kan weghalen. Dit kan nog enkele malen worden herhaald. Het is een gebruikelijk gedrag bij vele der vogels die pas met broeden beginnen als ze een bepaald aantal eieren onder zich voelen.
Eerder wordt de broeddrift niet voldoende opgewekt. Vaak maakt de mens daar ‘handig’ gebruik van door zulke vogelsoorten meer eieren te ontfutselen dan ze voor de instandhouding van de soort behoeven te leggen.
Op de vraag waarom de duiven zo’n tekening hebben, valt geen antwoord te geven. Men kan zich net zo goed afvragen, waarom de ene vogel een blauwe borst, de andere een rode kop heeft. Toch is het opmerkelijk, dat de ‘bloedvlek’ zo verrassend veel op een schotwond lijkt! Het is zeker niet zo dat de natuur het er als zodanig heeft willen laten uitzien. Immers, vuurwapens moesten nog worden uitgevonden toen de vogels hun specifieke tekening reeds duizenden jaren bezaten.
Op de Filippijnen schijnen vele Christenen ervan overtuigd te zijn dat de bloedend-hart-duif, zoals de vertaling uit het Engels luidt, een nazaat is van de duif die eens op het kruis van Christus heeft gezeten en er door een soldaat werd afgeschoten. Sindsdien zouden de Filippijnse duiven bloedvlekken op de borst dragen …
■ Totale lengte 25-30 cm.
Bovenzijde licht- en donkergrijs, aan randen veren metaalachtig groene en purperen gloed; witte buik en borst, waarop rode vlek. Grijze en kastanjebruine banden op vleugels, zwarte band hij einde staartveren.
Voedsel: Zaden, vruchten, vooral bessen en insekten.
Simpel, typisch duivennest; 2 witachtige eieren; broedtijd 15-16 dagen. Beide ouders broeden en verzorgen jongen, die na 5 dagen nest verlaten. Na 6 mnd. begin rode borst.
Leeft voornamelijk op de grond in de bossen. Zie ook duiven.
Bleeding-heart Pigeon, Blood-breasted Dove • Dolchstichtaube • Colombe poignardée
Gallicolumba luzonica.
