iemand die graag eet.
iemand die van lekker en/of veel eten houdt; iemand die culinaire hoogstandjes en specialiteiten waardeert; liefhebber van de verfijnde kookkunst; lekkerbek.
Oorspronkelijk: (rooms-katholiek) geestelijke die van lekker en/of veel eten houdt.
Voorbeelden:
Sommige smulpapen zijn er gek op, maar tuiniers zien ze liever gaan dan komen: slakken.
https://www.trouw.nl/duurzaamheid-natuur/de-ijzerslak-is-een-inspiratie-voor-kogelvesten~b19fef22/, 11 december 2018
Achter elke goede kok schuilt een smulpaap. Wanneer eten zonder liefde voor het voedsel wordt bereid, proef je dat. Er zit geen ziel in het gerecht....
https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/smulpaap-dieet-zonder-nep~bd4d0a5d/?referer=https%3A%2F%2Fwww.google.nl%2F, 13 augustus 2005
Waarschijnlijk zouden er minder smulpapen en minder gevallen van te grote dikheid zijn als het spijsverteringsproces zichtbaar zou zijn. Een snel opgeschrokt slaatje of een bedachtzaam genoten Chateaubriand ondergaan beide hetzelfde lot: ze worden tot puree gemaakt, gekarnd, in stukjes gehakt en zo bewerkt dat ze onherkenbaar worden.
http://www.e-gezondheid.be/guide/article_3982_538.htm, 2003
Van 10 tot en met 14 april kunnen de smulpapen in de snackcorner terecht. Voor de frites, frikadel, kroket, bami- of nasischijf hoeft men dan ook slechts de prijs van 1980 te betalen (een piek).
Meppeler Courant, 1995
In een lange rij staan de serveersters van het restaurant Oasis in Jakarta klaar met de schalen om een uitgebreide rijsttafel op te dienen. Het feestmaal, dat bij smulpapen over de hele wereld bekendheid geniet, wordt vaak beschouwd als iets typisch Indonesisch. Maar niets is minder waar. Het combineren van zo vele gerechtjes is een gewoonte die ontstond onder invloed van de Nederlanders in de koloniale tijd.
De Telegraaf, 2002
Een verrassende bijdrage komt van Roswitha Neu-Kock, die naploos wat het eten betekende voor grote kunstenaars als Dürer, Michelangelo, Pontormo, Toulouse-Lautrec, Salvador Dalí (Les Diners de Gala) en Marinetti, die een futuristisch keukenmanifest op zijn naam heeft. Uit het overzicht blijkt dat de kunstenaars in die zin niet van gewone stervelingen verschillen dat je er alle variëteiten bij terugvindt, van smulpaap tot asceet.
De Standaard, 1996
Mijn geheugen. Het gesprek in het café. Allemaal vrijmetselaars. Dus Gras óók? Ik kijk plots naar zijn scherp gezicht, dat je eerder aan een asceet dan aan een smulpaap of een zuiplap zou doen denken. Zó zit het kwaad dus in hem geworteld, dat hij er een levensregel van gemaakt heeft, dat hij gemerkt is door de duistere riten van een duivelse orde.
Clem Schouwenaars, Gras, 1982
