(Du.), techniek ter vervaardiging van doosjes en snuifdozen, bestaand uit een netwerkachtig skelet in goud, gevuld met stukjes natuursteen. De techniek werd in het bijzonder in Dresden tot in hoge perfectie beoefend door edelsmeden als C.G.
Stiehl, H. Taddel en vooral J.C. Neuber (Neuberdosen): een aardige variant waren diens zgn. Steinkabinetstabatièren. samengesteld uit alle in Duitsland gedolven sierstenen en voorzien van een lijstje van de vindplaatsen.