(ca. 1565 1627). Ned. zilversmid. werkz. in Utrecht, broer van Paulus van Vianen, meester in 1593, deken van het gilde in 1615.
Zijn vroegste werkstukken zijn nog in de traditionele renaissance-stijl. maar na 1614 gaat hij, vermoedelijk onder invloed van het werk van zijn broer Paulus, er steeds meer toe over het kwabornament toe te passen. In zijn siervaatwerk en plaketten ontwikkelde hij dit tot een sterk bewogen, asymmetrische en vloeiende ornamentiek, waarbij het materiaal een taaie, halfvloeibare massa lijkt, waar maskers en fantastische figuren uit opdoemen. Adam van Vianen was een bijzonder begaafd zilversmid en graveur, die erin slaagde om grillige kwabornamenten te combineren met realistisch aandoende menselijke figuren, zoals o.a. blijkt uit twee zoutvaten met resp. een voorstelling van het Offer van Abraham en van Samson en de Filistijnen (Rijksmuseum, Amsterdam). Van het werk van Adam van Vianen is helaas niet veel bewaard gebleven, maar zeker is dat zijn werk en stijl zeer grote invloed hebben uitgeoefend op de Europese zilversmeden. Zijn meesterteken in monogram A.V.V. werd ook door zijn zoon Christiaan gebezigd in de tijd dat deze in Utrecht werkte. Hierdoor en door de grote verwantschap in stijl tussen het werk van vader en zoon is toeschrijving aan een van beiden vaak moeilijk.
