vaas ter bewaring van de as van een gestorvene. De oud-Griekse urn, bekroond door een hoog. min of meer spits toelopend deksel, werd in de periode van het 18de-eeuwse classicisme veelvuldig nagevolgd in de vorm van metalen vaatwerk en eindornamenten op meubels en gebouwen.
Tal van laat-18de-eeuwse en vroeg-I9de-eeuwse serviezen, lampen, kraantjeskannen, bouilloires, schoorsteenornamenten en zelfs pendules zijn door de classicistische voorkeur voor de urnvorm zeer makkelijk als produkten van hun tijd te herkennen.
