techniek om voorwerpen van zilver en andere zachte metalen op een draaibank te vormen; uitgevonden tegen het eind van de 18de eeuw. Bij dit procédé wordt een houten klos (forceerklos) in een snel ronddraaiende machine geplaatst, het zilver (of ander metaal) met een stalen forceerstaaf tegen deze draaiende klos geduwd, en het zilver aldus in de gewenste vorm geforceerd.
Tijdens de bewerking moet het zilver telkens worden uitgegloeid om zijn rekbaarheid te behouden. De techniek leent zich goed voor het snel vervaardigen van kleine holle vormen.
