wordt gekozen uit houtsoorten die zich lenen lot een gladde afwerking, zich zeer dun laten zagen en die. afhankelijk van de hoek waaronder de stam is doorgezaagd, een specifieke structuur of tekening opleveren. Het fineer van antieke voorwerpen is afkomstig van vlakke bladen, die veel dikker zijn (vaak meer dan 1 mm) dan te papierdunne, machinaal gezaagde of geschilde fineer dat tegenwoordig wordt gebruikt.
Antiek fineer is ook veel harder omdat het droog werd gezaagd, terwijl het tegenwoordig in door stoom week gemaakte toestand wordt gesneden. Het opnieuw politoeren van antiek fineer, dat daardoor een goedkope, glimmende hardheid krijgt, is daarom ook niet noodzakelijk. Door regelmatig onderhoud met was verkrijgt het hout de matte, voorname glans van het oude meubel.
