naam voor het tijdperk van 1795 1799, waarin vijf ‘directeuren' Frankrijk bestuurden : tevens de benaming voor de stijl van de totale periode, tot 1804, tussen Lodewijk XVI en empire (soms style Messidor genaamd). Evenals tijdens Lodewijk XVI zette het classicisme zich voort met een voorkeur voor antieke Romeinse vormen.
In de meubelvormen en interieurdecoratie kwam men niet tot definitieve vormen. Sommige stukken uil deze tijd zijn voorzien van symbolen uit de Revolutie, zoals twee ineengeslagen handen, rozetten met de tricolore en de Frygische vrijheidsmuts. Tegen het eind van de periode komen Egyptische motieven (sfinxen, lotusbloemen, palmbladeren, papyrusbladeren e.d.) in de mode n.a.v. de Egyptische veldtochten van Napoleon en gestimuleerd door de publikatie van het boek van D.V. Denon, Voyage dans la basse et la haute Egypte, dat in 1802 uitkwam. Men beschouwt de vormen tijdens het Directoire meestal als overgangsvormen. In Engeland correspondeert hiermee de naar de architecten Adam genoemde Adam-style. In deze periode ontstaat ook in Frankrijk een uitgesproken voorkeur voor mahonie.
