ring die een bisschop bij zijn wijding ontvangt, een gebruik dat reeds in de 7de eeuw bekend is. De ring. te beschouwen als een soort zegelring, was met een oude. gegraveerde steen die veelal nog van heidense oorsprong was, versierd.
In niello-techniek werden daar soms christelijke inscripties aan toegevoegd. Aan het eind van de 12de eeuw bepaalde paus Pius in dat de bisschopsring voortaan van zuiver goud en de steen glad moest zijn. Dit laatste waarschijnlijk om het gebruik van heidense stenen tegen te gaan. Dit voorschrift werd evenwel lang niet altijd opgevolgd, evenmin als de verplichting de ring aan de schatkist terug te geven. Er zijn dan ook veel van dergelijke ringen aangetroffen in bisschopsgraven.
