Seksueel geweld betreft seksuele handelingen tegen de wil van betrokkene(n). Een moderne opvatting is dat niet alleen lichamelijk gewelddadige handelingen als verkrachting maar ook intimidatie en dergelijke tot seksueel geweld moeten worden gerekend.
In 1993 aanvaardden VN een 'Verklaring over de uitbanning van alle vormen van geweld tegen vrouwen', waarin aan seksueel geweld veel aandacht wordt geschonken. De verklaring roept staten op geweld tegen vrouwen te veroordelen en met passende maatregelen beleid te voeren om geweld tegen vrouwen uit te bannen. Er is door de VN een speciale rapporteur aangesteld om te berichten over 'geweld tegen vrouwen, de oorzaken en gevolgen ervan'. De VN-conferentie over de rechten van vrouwen in Beijing, 1995, deed een groot aantal aanbevelingen voor het uitbannen en voorkómen van seksueel geweld.
Volgens sommige deskundigen is seksueel geweld tegen mannen een nog groter taboe dan seksueel geweld tegen vrouwen. In klinieken waar slachtoffers van marteling worden opgevangen blijken vaak evenveel mannen als vrouwen seksueel geweld te hebben ondergaan. De daders zijn nagenoeg altijd mannen.
