Dierenrechten zijn opgestelde rechten die toegeëigend worden aan alle dieren. In het huidige recht worden dieren in beginsel alleen gezien als objecten waarop eventueel eigendom uitgeoefend kan worden en is de wet er vooral op gericht om deze eigendomsrechten te beschermen, of om onnodige wreedheden tegen dieren te bestrijden.
Verscheidene organisaties zetten zich in voor de dierenrechten. De Internationale Liga voor Dierenrechten bracht in 1978 een 'Proclamatie van de rechten van het dier' uit. Die stelt onder meer: ''Alle geboren dierlijk leven heeft recht op een dierwaardig bestaan'', ''De mens mag zich niet het recht aanmatigen ander dieren uit te roeien of op onmenselijke wijze uit te buiten'' en ''De rechten van het dier behoren evenals de rechten van de mens wettelijke bescherming te genieten.''
De pogingen tot formulering van dierenrechten laten de beperkingen van het beginsel van recht zien. In werkelijkheid kunnen aan dieren geen 'rechten' worden toegekend: dieren hebben niet de geestelijke vermogens die nodig zijn om als rechtspersoon op te treden. Aan dieren kan geen geweten worden toegeschreven, ze hebben geen verantwoordelijkheid voor de uitoefening van rechten of plichten, ze kunnen niet door mensen worden berecht. Er is bovendien een enorme verscheidenheid van dierlijk leven. Het toekennen van dierenrechten komt vaak ter sprake bij bijvoorbeeld chimpansees en bonobo's, maar wat is het recht van de kwal, vlo of amoebe?
Ook zonder aan dieren rechten toe te kennen, kan de behandeling van dieren door mensen wel worden gereguleerd, bijv. met het oog op biodiversiteit of maatschappelijk verantwoord ondernemen. Zo is er in veel landen wettelijke bescherming tegen dierenmishandeling.
