Hypertrofie is een vergroting en versterking van individuele spiervezels op celniveau, wat een reactie is van het menselijk lichaam op fysieke inspanning. Hypertrofie wordt in de volksmond ook wel spiergroei genoemd.
Hypertrofie kan door fysieke inspanning worden gestimuleerd door de volgende drie factoren: spanning op een spier, metabolische stress en spierschade.
Spanning op een spier gebeurt op twee manieren. Ten eerste bij het meebewegen met de zwaartekracht en waarbij men alleen gewicht hoeft tegen te houden. Dit wordt ook wel het excentrische onderdeel van een beweging genoemd, bijvoorbeeld de neerwaartse beweging die men maakt met opdrukken (oftewel push-ups). Ten tweede bij het actief verplaatsen van gewicht en het bewegen tegen de zwaartekracht in. Dit wordt ook wel het concentrische onderdeel van een beweging genoemd, bijvoorbeeld de opwaartse beweging die men maakt met opdrukken.
Metabolische stress heeft te maken met de aanvoer, afvoer, opslag en verwerking van voedingstoffen (energie). Hoe actiever de spier is, hoe meer de spier voedingsstoffen moet verwerken. Het uiterste van dit proces wordt bereikt zodra de spier meer voedingsstoffen moet verwerken dan dat het op dat moment aan kan (verzuring). Hier reageert het lichaam op door dit proces te verbeteren.
Bij spierschade ontstaan er scheurtjes in het spierweefsel. Spierschade treedt op bij fysieke inspanning. De hoeveelheid schade heeft te maken met de hoeveelheid spiervezels die worden geactiveerd bij fysieke inspanning.
Naast fysieke inspanning is een juiste voedingspatroon en voldoende rust nodig om hypertrofie te bereiken. Deze combinatie leidt tot meer eiwitsynthese, wat betekent dat het lichaam meer voedingsstoffen absorbeert uit voedsel dan gebruikelijk om spieren op te bouwen.
