de ruimte, waarin water kan worden geborgen. In een polder bestaat de w. uit de open w. in de sloten enz. en de gesloten w. in de grond, beide voor zover niet reeds met water gevuld.
Meestal uitgedrukt in % van de totale oppervlakte. Zo heelt een met sloten doorsneden bouwpolder vaak 1,5%, een graslandpolder 3-5% open waterberging (veenpolders dikwijls aanmerkelijk meer). In windbemalen polders kan een grote open w. aan de waterbeheersing ten goede komen. In modern ingerichte polders hecht men aan een grote open w. geen bijzondere betekenis meer. De gesloten w. is meestal 5 à 20%, met dien verstande, dat grove zandgronden een grote, dichte kleigronden een zeer geringe w. hebben.
