Nadat de kwekers zich sinds onheugelijke tijden toegelegd hebben op het verrijken van de sortimenten der cultuurgewassen door invoer, kruising en selectie, is in de laatste 25 jaren een steeds duidelijker streven merkbaar geworden om te geraken tot s. Onbeperkte sortimentsuitbreiding levert zeer grote bezwaren op: voor de kwekers (telers), omdat elke soort apart geteeld, verzorgd, geoogst en bewaard moet worden en voor de afnemers, omdat ze te veel keuze hebben, de soorten niet meer kennen en de waarde ervan niet meer kunnen beoordelen.
Op den duur leidt dit tot misstanden doordat de verkoper verleid wordt ter wille van zijn omzet producten af te leveren onder een niet juiste naam. Hierdoor ontstaal grote naamsverwarring, welke vooral bij sicrtecltgcwassen (snobisme!) heel erg kan zijn. Om te geraken tot een doeltreffende s. kan men twee wegen inslaan: (1) het vaststellen van een elite-sortiment; (2) het aanwijzen van minderwaardige variëteiten. De bloembollenkwekers b.v. volgen de eerste weg; de vruchtboomkwekers daarentegen de tweede weg.M.b.t. de houtige gewassen en de vaste planten is de s. nog betrekkelijk jong. Maar ook daar gevoelt men steeds meer de behoefte aan beperking.