Hoofdwortel, die de vorm heeft van een langgerekte kegel en daarbij weinig of niet vertakt is. Bij vele wilde kruiden vindt men een p.; deze is gewoonlijk vrij dun, weinig vlezig, hard en taai.
Door de cultuur heeft men plantenrassen verkregen met dikke, vlezige p., rijk aan reservevoedsel: peen, biet enz. Ook bij bomen duidt men de houtige, aanvankelijk m.o.m. penvormige hoofdwortel wel als p. aan. Van de Eur. boomsoorten hebben vooral de eik en de pijnboom een goed ontwikkelde p., waardoor deze boomsoorten windvast zijn.