Een zekerheid, in de vorm van een bepaald voorwerp, door een schuldenaar gesteld ter verzekering van de nakoming ener verbintenis (meestal: voldoening van renten en aflossing ener geldlening, maar eventueel ook: de verplichtingen uit een administratie of uit een andere verhouding voortkomende). Een hypotheek is in meer algemene zin ook een o., maar in de regel duidt men met het woord pand speciaal roerende goederen, tot zekerheid gesteld, aan.
Volgens het B.W. dient dan het als pand gestelde voorwerp in de macht van de schuldeiser te worden gebracht en bij onderpand van effecten e.d. geschiedt dit ook steeds. Daar juist uit de agrarische samenleving ook behoefte opkomt aan bezitloos pand, zekerheidstelling op vee, landbouwmachines e.d., die de debiteur uiteraard niet kan missen, tracht men hiervoor dan uitwegen te vinden; wellicht zal de a.s. herziening van het B.W. in dit opzicht wetswijzigingen meebrengen.
