is zeer zware, kalkarme, veelal grijze, stugge kleigrond met slechte structuur en waterluchthuishouding. K. is zeer moeilijk te bewerken en komt voor in de oudere zeekleistreken, voorn. aan de rand van de oude Dollardpolders.
In Friesl. noemt men k. knipgrond. In de rivierkleistreken spreekt men meestal niet van knik. K. heeft een laag humusgehalte, hoog volumegewicht, laag poriënvolume en is moeilijk te verbeteren. Soms is hij door ijzerafzettngen roodachtig gekleurd, zodat men spreekt van rode k.; deze is verwant aan rodoorn.