(1840-1890) was een bestuursambtenaar op Java, die zich bijzonder toelegde op alles wat verband hield met de rijstcultuur. Hij publiceerde in 1874 na een studiereis in Italië ‘de Rijstcultuur in Italië’ en ‘de Rijstcultuur op Java’, waarvoor de Leidse Universiteit hem het eredoctoraat in wis- en natuurk. verleende.
Later werd hij Hoofdinspecteur van de Suiker- en rijstcultuur, in welke functie hij de grondslag legde voor een landrente-ontwerp, hetgeen echter niet tot een definitieve landrente-verordening leidde.