Servituut of zakelijk recht, uit hoofde waarvan de eigenaar van het ene onroerende goed (lijdend erf) zich enige beperking moet laten welgevallen t.b.v. de eigenaar van een naburig of nabijliggend goed (heersend erf). Deze verplichtingen zijn dus verbonden aan de goederen: niet aan de eigenaren als zodanig.
Ten aanzien van landelijke eigendommen kent men: servituten van weg of voetpad, van uitzicht, van waterafvoer, van doorvaart, en dgl. Servituten moeten op de kadastrale registers worden vermeld. Ze worden gevestigd door koop en levering; ook kunnen zichtbare en voortdurende e. (waarvoor enig bepaald werk is gemaakt, b.v. een brug, een openslaand hek, een verharde weg of verhard voetpad, een duiker of afvoerleiding) ontstaan door verjaring, door ongestoord gebruik gedurende lange tijd.
‘Vrij’ is een eigendom hetwelk o.m. niet door servituten is bezwaard.