Agrarisch Encyclopedie

Veerman (1954)

Gepubliceerd op 17-11-2021

Drogerijen

betekenis & definitie

(pharm.) Hoofdzakelijk plantaardige en enige dierlijke grondstoffen, die in gedroogde toestand worden gebruikt. Gewoonlijk aangeduid met de Lat. naam van het plantendeel, gevolgd door de 2e naamval van de naam van de starnplant.

Zo onderscheidt men:

a) wortels (Radices) b.v. Radix Taraxaci;
b) wortelstokken (Rhizomata) b.v. Rhizoma Calami;
c) stengels (Stipites) b.v. Stipites Dulcamarae;
d) bladeren (Folia) b.v. Folia Hyoscyami;
e) vruchten (Fructus) b.v. Fructus Foeniculi;

ƒ) zaden (Semina) b.v. Senten Lini;

g) basten (Cortices) b.v. Cortex Rhamni frangulea;
h) kruiden (Herba) b.v. Herba Violae;
i) bloemen (Flores) b.v. Flores Tiliae.

Het voordeel van de drogerijen boven het verse plantendeel is de grotere houdbaarheid, een nadeel soms de veranderingen bij het drogen ondergaan.

De drogerijen komen in hun oorspronkelijke vorm gesneden (concis) of gemalen (pulvis) in de handel.