Harde, m.o.m. houtige, puntige organen aan plantenstengels. Morphologisch beschouwd zijn zij zeer verschillend ontstaan, nl. door metamorphose van: takken (‘takdoorns’), bij meidoorn, stalkruid enz.; bladeren (Berberis, Cactus), bladstelen (sommige Papilionaceae); steunbladeren (Acacia) enz. de biologische betekenis zal wel in hoofdzaak hun beschermende werking zijn.
