Om het dekken van jonge zeugen door oudere beren gemakkelijker te maken gebruikt men een d. Dit is een ruim varkenskrat aan één korte zijde open.
Aan de binnenzijde van De zijwanden zijn plankjes aangebracht, die aan de voorzijde van het krat scharnierend zijn opgehangen, terwijl men aan de achterzijde de hoogte kan regelen. Op deze plankjes kan de beer bij hel dekken de voorpoten zetten. De zeug wordt in de dekbrug gedreven en de plankjes op zodanige hoogte ingesteld, dat de roede van de beer de schede van de zeug gemakkelijk kan bereiken. Bovendien kan achter de zeug nog een plankje of staaf aangebracht worden om het teruglopen van de zeug te voorkomen. Op de bedrijven ziet men vaak een primitieve d. bestaande uit twee schuin geplaatste balken waartussen de zeug gedreven kan worden. Ook bij het rund wordt vaak van een d. gebruik gemaakt, b.v. als jonge dieren door een zware, oude stier gedekt moeten worden, of bij de kunstmatige inseminatie voor het opvangen van het zaad.