Agrarisch Encyclopedie

Veerman (1954)

Gepubliceerd op 21-01-2021

Dalgrond

betekenis & definitie

De diluviale zandondergrond met de m.o.m. (vaak 0,40-0,50 m) dikke laag bolsterveen, welke na de vervening van hooggelegen, voedselarrne venen is achtergebleven. Meestal begroeid met heide en bentepollen.

Vrijwel steeds vindt men in het bolsterveen de eveneens achtergebleven kienstobben. Indien de verturving niet volledig is geweest, treft men nog vast zwartveen en dargveen aan. Dalgrondontginning biedt de mogelijkheid tot het aanwinnen van goede cultuurgrond. Ook de ontgonnen dalgrond wordt vaak kortheidshalve d. genoemd.

Hoge, zandige plekken in de d. geven in een droog voorjaar vaak aanleiding tot verstuiving.

D. zijn uitstekende bouwlanden, eveneens zijn ze vaak geschikt voor de groenteteelt. De oude d. zijn vaak minder goed dan de jonge, omdat bij de eerste de zandondergrond vaak slecht of in het geheel niet is geëgaliseerd, hetgeen bij de laatste wel het geval is geweest.