zijn zowel anorganische als organische stollen, die chloor bevatten. Van alle elementen, met uitzondering van de z.g. edelgassen, zijn één of meer verbindingen met chloor bekend.
Bekende verbindingen zijn b.v. keukenzout (NaCl), salmiak (NH4Cl), kaliumchloride (KC1), chloorwaterstof (HCl), chloorkalk (CaOCl2), tetrachloorkoolstof (CC14), zilverchlorien (AgCl), calomcl (HgCl). De beide laatste zijn onoplosbaar in water. Alle andere metaalchloriden zijn in water oplosbaar, looenhloride (Pb Cl2) echter weinig.
Er zijn verschillende van chloor afgeleide zuren. De bekendste is chloorwaterstof (HCl), dat in water opgelost als zoutzuur bekend is. Onderchlorigzuur (HCIO) is slechts in oplossingen bekend als chloorwater (bleekmiddel). Van en zouten (hypochlorieten) is vooral bekend NaCIO, natriumhypochloriet, dat als bleekmiddel wordt gebruikt.
C. zijn ook in de organische scheikunde van grote betekenis. Zij worden vaak als grondstof gebruikt om tot andere verbindingen te komen, omdat zij gemakkelijk in reactie te brengen zijn, b.v. methylchloride (CH3Cl), aethylchloride (C2H5Cl), chloroform (CHCl3).
Trichloorethyleen, afgekort tri, is als oplosmiddel voor vetten, en als chem. reinigingsmiddel bekend. C. zijn zeer dikwijls gekenmerkt door onaangename inwerkingen op het organisme. Verschillende oorlogsgassen zijn c., b.v. fosgeen en mosterdgas.
Onder en insecticiden en fungiciden bevinden zich eveneens vele c., die met enkele letters, ontleend aan de gewoonlijk lange namen, aangeduid worden, b.v. DDT. DDD, HCH, DD, voorts chloorpicrine, para-dichloorbenzeen e.a.