Dijk gelegen binnen de buitenste waterkering. Het kan een dijk zijn, die vroeger buitendijk geweest is, maar door het aandijken van een nieuwe polder droog is geworden.
In vroeger tijden werden deze dijken, die geen directe dienst meer deden, vaak afgegraven. Omstreeks 1450 is deze gevaarlijke handelwijze verboden. Op vele plaatsen worden thans b. als slaperdijk in stand gehouden. Een b. kan ook opzettelijk zijn aangelegd ter beperking van het onheil bij doorbraak van de buitendijken of van de duinen (z. Inlaagdijk).