Agrarisch Encyclopedie

Veerman (1954)

Gepubliceerd op 21-01-2021

Beton

betekenis & definitie

Mengsel van cement, zand en grind in een bepaalde verhouding b.v. van 1-3-5 tot 1-1½—2½, met water vermengd tot een stijve of plastische massa. In het eerste geval verwerkt tot stampbeton, in het tweede geval tot gewapend beton, door toevoeging van ijzeren staven, welke meestal tot cen vlechtwerk verenigd worden.

Het stampbeton wordt veelal toegepast voor funderingen en vloeren, mits een vaste ondergrond aanwezig is. Het gewapend beton wordt toegepast voor constructiedelen van een bouwwerk, zoals vrijdragende vloeren, wanden, kolommen, balken etc. Hiervoor worden houten bekistingen samengesteld in de vereiste vorm. Het ijzer voor de wapening wordt geplaatst, waar trekspanningen, of afwisselend trek- en drukspanningen, kunnen optreden. Na het stellen van de wapening wordt de betonspeeie in de bekistingen gestort. Na verharding van de specie worden de bekistingen verwijderd: het ontkisten van het beton. Ook worden in fabrieken onderdelen van gewapend beton vervaardigd.

Gewoonlijk is dit trilbeton of schokbeton, dat door trillen of schokken de nodige dichtheid verkrijgt. Voor koude- of warmte-isolatie worden platen van bimsbeton of van klinkerisoliet vervaardigd.