Ooit was Sas (=sluis) van Gent een belangrijke vestingstad, met zeven bastions en een uitgebreid onderaards gangenstelsel. Als gevolg van de aanleg van het Kanaal van Sas van Gent naar Terneuzen, woningbouw en de aanleg van industrieterreinen viel bijna de gehele vesting ten prooi aan de sloper. Het voormalige bolwerk Generaliteit - door de bewoners De Molenberg genoemd - bleef gespaard. De onderaardse gangen zijn gerestaureerd en kunnen bezocht worden.
De getij-waterkorenmolen is uniek omdat hij in de vestingwal is gebouwd. De molen staat er sinds 1696. De molenaar maakte gebruik van het spuien van polderwater om in tijden van oorlog graan te malen. Windmolens waren dan immers te kwetsbaar. De watermolen was afgedekt met een dikke laag aarde en gold als 'bomvrij'. Van het ingenieuze complex is een omvangrijke ruïne bewaard gebleven. Het Molenwater dat het rad aandreef is inmiddels gedempt.
Over het Kanaal van Sas van Gent naar Terneuzen ligt de langste draaibrug van Europa.
Het eerste betonnen bootje in Nederland ligt op het droge afgemeerd in het Industrieel Museum. Het is de Zeemeeuw, die in 1887 van stapel liep. De collectie van het museum bestaat verder uit een groot aantal stoere machines die afkomstig zijn uit Zeeuwse bedrijven, waaronder een glas-, suiker- en limonadefabriek. Adres: Kerkhoflaan nabij nr. 5.
