studie van de verscheidenheid der verschijnselen op een bepaald gebied (wijsbegeerte, godsdienst, geneeskunst, zielkunde), waarbij op de voorgrond staat het verschijnsel te beschrijven, punten van overeenkomst en verschil met andere verschijnselen aan te wijzen en het zijn plaats in de reeds geklassificeerde verschijnselen te geven.
De fenomenologie verzet er zich tegen, dat een verschijnsel zou ophouden voor den onderzoeker belangwekkend te zijn, als deze de oorzaken ervan heeft opgespoord, de gevolgen heeft vastgesteld of het in „groter verband” heeft bekeken. In de eerste plaats dient het verschijnsel zelf onderwerp van studie te zijn.
