Wat is de betekenis van fenomenologie?

fenomenologie - Zelfstandignaamwoord 1. (filosofie) de leer die wil trachten zonder enig vooroordeel de dingen te leren kennen zoals zij zich voordoen 2. (wetenschap) de benadering die zich ertoe beperkt een verschijnsel zo grondig en nauwkeurig mogelijk te beschrijven zonder theorievorming over de oorzaken ♢ ...

fenomenologie - zelfstandig naamwoord uitspraak: fe-no-me-no-lo-gie 1. methode om door geestelijke beschouwing de dingen te begrijpen ♢ zijn aanpak is gebaseerd op de fenomenologie Zelfstandig naamwoord: fe-no-me-no-lo-gie ...

Fenomenologie is in strikte zin is een school in de twintigste eeuwse filosofie, gefundeerd in het denken van Edmund Husserl. Bekende leden van deze school zijn Roman Ingarden, Jean-Paul Sartre (hoewel die vooral met het existentialisme geïdentificeerd wordt), Merleau-Ponty, Martin Heidegger en Mikel Dufrenne. Husserl verzette zich tegen het fenome...

Stroming in de filosofie waarbij de nadruk ligt op de manier waarop mensen zelf de wereld waarin zij leven ervaren.

[v. Gr. phainomenon = verschijnsel, en -logia = leer, dus lett.: wetenschap der verschijnselen) 1. (natuurwetenschappen) eerste beschrijvende fase van een onderzoek, waarin de verschijnselen kritisch worden geregistreerd zonder vooropgezette mening, maar wel met het doel op deze wijze later samenhangen en evt. ook oorzak...

leer der verschijnselen (fil.)

Letterlijk de beschrijving of studie van de verschijnselen. Elke beschrijving, vooral als zij uitgebreid en diepgaand is, van hoe de dingen zich voordoen kan ‘een fenomenologie’ worden genoemd. Vanwege de nauwgezette aandacht die de linguistische filosofie (zie filosofie en analyse) aan de verschijnselen van de natuurlijke taal schenkt wordt zij so...

fenomenologie - Een tak van de moderne filosofie die zich bezighoudt met de beschrijving en classificatie van verschijnselen.

(G., phainomenon = verschijnsel), beschrijving van onderzoek of verschijnsel, zonder verklaring.